بیشتر منظورم خانواده همسر و خانواده خودتون
به خدا واگذار میکنم
به خصوص همسر رو
ترک دوری کات فور بای
پارش میکنم
هیچی یکم عصبی میشم حرص میخورم تهش می‌سپرم ب خدا
تا جای ممکن ازشون فاصله گرفتم خانواده خودم بودن مادرم دقیقا بخوام بگم
یه شهر دیگه هستم شهر خودمون خونه و جهیزیه ام مونده خالی تو ۶ سال گذشته ۴ بار رفتم اونم واسه مراسم عروسی برادرم
گذشت و فاصله
من با هرکس مث خودش رفتار میکنم ولی اگه زورم بهش نرسه به خدا واگذار میکنم چند بار به چشم خودم دیدم خدا جوابشونو داده
بستگی داره کی باشه
اول سکوت اگر باز اذیت کرد جواب میدم
اگر بازم تکرار کرد واگزار میسپرمش به خدا
به خدا واگذار میکنم و رابطه رو به حداقل میرسونم( چون گفتی نسبتش نزدیکه)
حرص میخورم
خودم ور دیوووه میکنم
وبعدش کم محلی
الان هم از دست کارای خاندان همسرم 3 ماهه دیگه خونشون نرفتم و نمیرم
عید رفتم
قبل از عید رفت و آمد رو کم کردم
عید رفتم دیدم فایده نداره
کلا دیگه نمیرم
خانواده خب راستش بعد اینکه بهم انقدر بدی کردن جلوشون شدم یه آدم که همش داره تظاهر میکنه به خوب بودن تو مدرسه کادر مدرسه فهمید منم بهشون وابسته شدم🙂
منم با خانواده همسرم دو سالی هست زیاد رفت و آمد ندارم ولی باز اذیت میکنن سپردم به خدا
من فقط مامانم اینطوریه کلا با کسی نمیسازه به شدت ناسازگار و بداخلاقه
قط رابطه فقط
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
