دوستان من ۱۰ ساله ازدواج کردم هم خانواده خودم هم همسرم انتظار از بقیه بچه هاشون ندارن فقط از منو همسرم انتظار دارن با اینکه ما توی یه شهر نیستیم..حالا خانواده خودم وقتی نیستیم اصلا از مسائل و مشکلاتشون به ما نمیگن ولی خانواده همسرم با اینکه پسر و دختر دارن همه کاراشونو انتظار دارن همسر من و دخترشون انجام بده اصلا انتظار از اون پسرشون ندارن.پدرشون عمل داشت صبر کردن تا همسرم ببرتش همش ما پیششون بودیم اون پسر و همسرش اصلا نیومدن ملاقات بعد چند ماه اومدن با اینکه توی یه شهر هستن..حتی اون سری به مادرشون گفتم میخوای بری دکتر به پسرت بگو بیاد ببرتت ما که راهمون دوره دخترت هم خونه و زندگی داره گناه داره همه انتظارو از یه بچه نداشته باش گفت نهههه پسرم گفته هروقت کار داری بگو من میام ولی کاری نداریم ،گفتم خب این کاره دیگه بگو ببرتت گفت باشه میگم ولی بعد متوجه شدیم که بهش نگفتن
ما هم همینجوریم چون هر وقت کاری داشتن سریع انجام دادیم ولی بقیه با منت انجام دادن برا همین هم دیگه از بقیه کمک نمیخان
حتما نمیبره از اول شوهرت بد عادت داده من هنوزم نمبتونم با این قضیه کنار بیام گلا با مادرشوهرم همه جا برم ی مدت بهتر شده بود مادرشدهرم هر ازگاهی میرفت ولی باز دوباره برگشتیم به روال قبلی
اصلا اون پسرش یه حالیه از خانواده دوره در سال شاید دو بار بیاد خونه مادرش اینا قهر هم نیستن ولی نمیدونم چرا اینجوریه و اصلا هم ناراحت نمیشن ولی با ما روزی چند بار باید حرف بزن و حتی انتظار دارن هر روز بریم خونشون (کلا از شهر اونا تا شهر ما ۱ ساعت راه)
احتمالا همسرت ذاتا مهربون تر و دلسوز تره و بهش بیشتر مانوسن . همسر منم همینجوره ما سفر بودیم مشکلی پیش اومده بود با این که برادراش بودن بازم زنگ میزد به شوهرم میگفت میشه تو بیای . من اینو یه نعمت میدونم خدمت به پدر و مادر برکات زیادی داره .
رابطم کلا باهاشون خوبه من نمیگم چرا واسشون ما باید کار انجام بدیم بنظرم وظیفه بچه ها هست که واسه خانوادشون همه کار انجام بدن. ولی میگم چرا از اون انتظار ندارن.مثلاً خواهر شوهرم بنایی داشت همسر من نمی‌تونست بره سرکار بود و مرخصی نداشت به خواهر شوهرم گفتم حتما به داداشت بگو بیاد گفت باشه.
بعد چند روز بهش تصویری زنگ زدم دیدم خودش تنها با کارگراست گفتم چرا خودت تنهایی نه پدرش پیشش بود نه اون برادرش با اینکه میدونستن این کار داره
نه اصلا من خودم به شوهرم یاد دادم اینجوری باشه
شوهرم خیلی بداخلاق بود اصلا اهمیت نمیداد بهشون من گفتم ما بچه داریم خوشت میاد بعدا بچه هامون اینجوری بامون رفتار کنن
خیلی زمان برد اما الان خوب شده
مثلا میخایم بریم خرید هم میرم در خونشون میگم مادر جون چیزی نیاز داری بگو بگیرم برات
یبار ما مسافرت رفته بودیم بعد یک سال شرایط جور شد واسه دو روز منو شوهرم بریم یه ور...
مادر شوهرم با گریه زنگ زد برگردین یکی از فامیلا فوت کرده من خییییییلی دلم شکست ولی تا رسیدیم درجا برگشتیم هنوز که هنوز یادم نرفته وقتی رفتیم خاک سپاری دیدم اون عروسش نیومده به مادر شوهر گفتم چرا به اون نگفتی بیاد گفت ولش کن عزیزم گفتم مارو از سفر کشوندی اینجا ولی اون که فاصلش با تو ۵ دقیقه هم نبود باهات نیومد!
احه منم ایطوری راصی هستم نمیگم کلا نادیده بگیره کارشو بکنه ولی شوهرم کلا با مادرش هست حتی مم نمتونم سلقه ی خودم لباس یا وسایل خونه بخرم ولی مادرشوهرم وقتی میخاد چیزی واسه خودش یا خونه بخره بی خبر میره من از این موصوع ناراحتم هشت ساله ازدواج کردم ی بارهم مسافرت دو ساعتی واسه تفریجی نرفتیم
مثلاً ما یکاری انجام میدیم
