ده ساله ازدواج کردم ازدواجم به خواست خودم نبود بابام برام تصمیم گرفت ، اولش انقد خودشونو خوب نشون دادن که همه میگفتن با سر افتادی تو کندوی عسل ، بعد از اینکه ازدواج کردیم همه چی شروع شد ، خانوادش داغونن ، خودش سابقه زندان داره و به ما نگفتن ، جوری تو فامیل رفتار کرده همه ازش بدشون میاد وقتی تو خیابون میبیننش راهشونو کج میکنن ، تو تمام مهمونی ها تنها با دخترم میرم چون میدونم دهنش چفت و بست نداره عین آدمای مست چرت و پرت میگه و بی ربط حرف میزنه ، الان چهارده روزه خونست خداروشکر فردا می‌ره سرکار ریختشو نمیبینم ، تو این چند روز فقط خورده خوابیده و ولگردی کرده نمیفهمه یه خانواده ای هم داره ، امروز هم خداروشکر رفته تصادف کرده کاش میمرد در این حد ازش بدم میاد ، چندبار گفتم کمکم کن فرشارو بشوریم پشت گوش انداخت خودم شستم و الانم بدنم درد میکنه مریض شدم ، فقط و فقط بخاطر دخترم تحمل میکنم وگرنه یه لحظه هم نمیموندم ، مطمئنم اگه طلاق بگیرم یا به دخترم تجاوز میشه یا از بلندی میفته یا ماشین میزنتش ، پدر مسئولیت پذیری نیست از اولش نبود دخترمو تنها بزرگ کردم ، به امید روزی که خبر مرگشو برام بیارن
من نیز
چرا باید له دخترت تجاوز کنن نفهمیدم
دخترتو با خودت ببر
منم بخاطره دخترم تحمل میکنم
[QUOTE=384200843]منم به خاطر دخترم تحمل می کنم الان شدم یه افسرده می دل مرده
چقدر سخت و وحشتناک موقعیتی داری. فقط باید تحمل کنی و قوی باشی. 🫂
من هم دارم فعلاً تحمل میکنم اما هدفم هست بچم نوجوون شد جدا کنم خودم رو.
دخترت چند سالشه
ببین اگه جدا شی برای سلامت روان دخترت بهتره
یه فامیلمون تا مرز جدایی رفتن یه سره جنگ و دعوا دختره بنده خدا پشت کنکوره اصلا آرامش نداره
اگه واقعا زندگی رو نمیخوای ولش کن برای اعصاب و روان وآرامش خودتم خوب نیست
من شش سال فقط دارم بخاطر بچم تحمل میکنم ریما همخونه ایم کاش خبرشو بیارن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
