روز جهانی بهداشت قاعدگی هر سال در تاریخ ۲۸ ماه می برگزار میشود؛ روزی برای برجسته کردن یکی از پایه ای ترین واقعیتهای زیستی بشر که سالها زیر سایهی تابو، شرم، ناآگاهی و تبعیض باقی مانده است.
هدف این روز فقط ارتقای بهداشت فردی نیست، بلکه نقدی ست به ساختارهایی که تجربه‌ی پریود را به حاشیه رانده اند.
در جوامع مختلف، پریود نه فقط موضوعی خصوصی، بلکه اغلب موضوعي تحقیرشده و تابو بوده است.
تابوهای فرهنگی، فقر آموزشی و اقتصادی و نابرابری جنسیتی، همگی در شکل گیری آنچه 《فقر قاعدگی》 نام دارد، نقش داشته‌اند.
فقر قاعدگی به معنای عدم دسترسی به دانش، امکانات، امنیت و کرامت انسانی در مواجهه با فرایند طبیعی بدن است.
حتى صنعت بهداشت قاعدگی هم به اندازه کافی به نیازهای افرادی که پریود میشوند توجه نداشته است و حتی فرآیندهای پژوهشی و تولید محصولات مرتبط با پریود، خود باز تولیدکنندهی نابرابری و حذف بوده‌اند.
برای سالها، محصولات قاعدگی، از نوار بهداشتی گرفته تا کاپ و تامپون، بدون استفاده از خون واقعی یا حداقل شبیه ساز علمی آن، و با محلولهایی غیرواقعی مانند آب نمک تست میشدند!
این رویکرد نه تنها دقت علمی کافی نداشته بلکه نشان دهنده‌ی حذف بدنهای ما زنان از فرایند تحقیق علمی و واقعیت پریود از فرایندهای پژوهشی است.
طراحی بسیاری از محصولات قاعدگی بدون در نظر گرفتن نیازهای واقعی و متنوع کاربران انجام شده.
تا وقتی پریود با شرم، سکوت و حذف همراه است، هیچ آموزشی کامل نیست. روز جهانی بهداشت قاعدگی یادآور این است که بدنهای ما سزاوار دیده شدن، شنیده شدن و به رسمیت شناخته شدن است.
