سلام خانما شبتون بخیر.🤍
من کنکوری انسانیم
سال اول بخواطر بیماری ناگهانی مادرم نتونستم قبول شم چون بار روانی این فشار رو منم خیلی تاثیر گذاشته بود و یه تایمی به افسردگی وحشتناکی دچار بودم بخواطر شوک بیماری سخت مادرم.
امسالم که داشتم با مشاورم خوب پیش میرفتم مادرم به رحمت خدا رفت.
مطمعنم اگه شرایطم جور بود چه بسا دو رقمی میشدم،
چون میدونم چطور میخونم من تست هایی رو میزدم که اکثر بچه ها میگفتن اصلا شدنی نیست زدنش..
مشاورمم خیلی قبولش دارم(اسمشو نمیگم نپرسین.🤍)
خودشم میگفت اگه قبول شی میارمت پیش خودم به طور مجازی مشاور شی با یه درامد خوب..
از طرفی یکم بار مسعولیتام زیاد شده،
ولی دلمه سال بعدم بمونم،
اقوامم بدون اینکه خودم اصلا چیزی درباره این موضوع بگم سر حرفو باز میکنن و میگن حتما برو ازاد..
اما دلم نیست..میگم منکه میتونم و ذهنیتشو دارم برم یه دانشگاه خوب
چرا برن پول بدم درس بخونم
البته نظر پدرمم رو ازاده..
بنظرتون تصمیمم برای پشت موندن اشتباهه؟
