"گاهی وقتها در دل یک مسیر پر از تلاش و زحمت، به خودمون شک میکنیم. وقتی از گودی زیر چشمها، تلو تلو خوردنها و لحظات سخت میگذریم، دلمون نمیخواد به خودمون بگیم که شاید کم گذاشتیم. اما در درون میدونیم که هر سختی و هر فداکاری فقط به خاطر آیندهای بهتر بوده... میترسم که این تلاشها بینتیجه بمونه، میترسم که در آینده نباشم و این همه زحمت و غم برای هیچ بوده باشه. نمیدونم، شاید این هم از سر ترس باشه، ولی همیشه غم این رو دارم که روزی همه چیزهایی که برای رسیدن بهش جنگیدم، از دست بره...