مهربان باش که این عمر گران می گذرد
قدر این لحظه بدان چرخ زمان می گذرد
برلبی گل بنشان دست فقیری تو بگیر
هرچه با هر که کنی برتو همان می گذرد
آسمان را به زمین با قلم عشق بدوز
زندگی از برت این گونه روان می گذرد
خنده کن غنچه احساس برویان که بهار
به همین سرعت بسیار جهان می گذرد