زندگی درد قشنگیست که جریان دارد

من واقعا دلم واسه روزایی که فکر و ذکرم فقط خوراکی بازی با دوستم بود تنگ شده 

واسه روزایی که توی کوچمون لی لی بازی میکردیم 

واسه روزایی که خودمو پشت چادر مامانم پنهون میکردم 

واسه لواشکایی که قایمکی میگرفتمو میخوردم 

واسه خاله بازیامون 

راستی دوستای بچگیم الان کجان حالشون خوبه؟ 

چرا ارزو میکردم بزرگ شم؟ 

دنیای ادم بزرگا واقعا جای ترسناکیه