به قول دوستمون چون کسی اینجا کسیو نمیشناسه از خوبیای کارمون بگیم شاید اجرش کم بشه یا از بین بره ولی انتشارش باعث خوبی های بعدی بشه
من از ابتدای امسال نذر کردم برای سلامتی خانوادم بجای صدقه هر سه ماه یبار به 20 پاکبان صبحانه بدم.
پاکبانا قشری هشستن که هیچ وقت دیده نمیشن. حتی از گداها هم کمتر دیده میشن . و البته نا امیدترین قشری هستن که من دیذم.
سری اولی که ساندویچا رو پخش کردم وقتی اومدم خونه دلم میخواست اینقدر گریه کنم تا اب بشم. از خجالت مردم. از دستاشون از شعف چشاشون و از بعض صداشون بخاطر دیده نشدنشو بخاطر تمومشون هر موقع یادم میوفته گریم میگیره.
تورو خدا هواشونو داشته باشید حتی با یه استکان چایی یا یه لبوان اب.
