چهار ساله عقدموقتی به نامزدم میگم خیلی زیاده ب جای اینکه حداقل یکمممم خجالت بکشه
با پروییی تمام میگ نه هیچم زیاد نیست و چیکار میکنی باید بکنم شرایطش نبود و... بابا حداقل یکم خجالت بکش بخدا پیرم در اومد تو این چهار سال اون خونه خودشونه خیالش راحته کنه بیچارع نصف وسایلامو اینجا نصف خونه خودمون هیچ برنامه ای واس زندگیم ندارم. نصف هفته اینجا نصف هفته اونجا وقتیم بهش میگم اعتراض میکنم باید خونه خودمون باشم ۲ روز در هفته حداکثر بیام خونه شما غوغا به پا میکنه خستم کرده. بهش میگم خب بابا خونه خودمون راحت ترم چیکار کنم مگ دست خودمه اگ حوصلم سر بره دوتا کار میکنم.کتاب میخونم ورزش میکنم. یه چیزی درست میکنم میخورم. ولی خونه شما روم نمیشه بخدا. میگ باید راحت باشی.و مشکل از توعه. بنظرتون مشکل از منه؟ نمیگم باهاشون راحت نیستم هستم میگیم میخندیم ولی مثلاً روم نمیشه ک بگم میخام برم تو اتاق ورزش کنم یا هروقت دلم خاس بتونم بخوابم یا کتاب بخونم . بهشم غیر مستقیم گفتم اگر تا برج هفت و هشت امسال عروسی نگیری و وسایل نگیری بخدا دیگ نمیتونم جدا میشم اخه چقدر صبر کنم
