دیشب دعوا کردیم البته تقصیر خودش بود چون به قول هاش عمل نمیکنه و ادم رو سر کار میزاره😞 تازه طلب کاره راستش چنان مشتاق هم نیستم تا با هاش بحرفم ولی مادر دیگه ادم احتیاج داره بهش درضمن بگم اصلا از نصیحت خوشم نمیاد فقط راهنمایی پلیز بعد دوس ندارم غرورم بزارم زیر پام میخوام کاملا غرورم حفش بشه
حالا چ اشکال داره غرورت پیش مادرت بشکنه دوستم؟ چندوقت پیش یکی از دوستامم میگفت امکان نداره برم پیش ...
میدونی من ادم مغروری نبستم ولی غرورم رو حفظ میکنم اگر وقتی تقصیر من نیست عذر بخوام حرمتم شکسته میشه و هر دفعه اونا با اینکه اشتباه میکنن میخوان من عذر بخوام خوبی بیش از حد کار خوبی نیست