امروز یکی از دوستام اومد خونه م همیشه شاد و خوشحال بود و احساس رضایت می‌کرد کلی گریه کرد همیشه خودش بچه نمیخواست تفریح میرفت با شوهرش سفر میرفت شاد بود سر کار میرفت کلا همیشه می گفت بدون بچه زندگی عالیه الان ۴۵ سالشه رفته دکتر یائسه شده و پشیمونه میگم از پرورشگاه بیار میگه از خودمم میخوام
تازه بیخیال بچه الانم اگه بچه دار بشه اعصابشو نداره
نمی دونم چرا الان پشیمون شده از تصمیمش چرا چند سال پیش بچه نیاورد خیلی حالش بده افسرده شده باورم نمیشد این همون آدم شاده که همه میگفتن شاید این عاقل بود نیاورد نمی دونم
خودش میگفت ته همه چی و دیدم الان میفهمم اشتباه کردم جالب اینجاست همسرشم که نمیخواست اونم درس شده میگفت تا کی تفریح از الان استخون دردام شروع شده بدن درد بی حالی میگفت قشنگ بالا رفتن سن رو دارم حس میکنم میگفت ای کاش برگرده عقب نمی دونم خیلی کلا گناه داره چون شاد بود قبلا یهو این مدلی دیدمش خودمم عجیب بود برام
عزیزم بچه نداری ؟ نمی دونم چرا هر کی بچه نداره من میبینم پشیمون شدن عجیبه حتی تک فرزند هم دیدم پشیمون شدن دقیقا ای کاش آدم میتونست برگرده به عقب با همین عقل و تجربه شما هم اگه سنت بالاست تصمیمت رو خیلی تحقیق کن گلم در کل من تعجب کردم نمی دونم حتی مرجانه گلچینم میگفت پشیمونم عجیبه این حس تو سن هایی که دیگه نمیشه کاری کرد میره سراغ ادما
میگه کمکم کن بریم دکتر بپرس تحقیق کن ببین کسی بوده تو این شرایط یائسه بچه آورده باشه نمی دونه آدم چی بگه آخه تصمیمش بوده نمی تونم بی احترامی کنم ولی تو ولم حرصم گرفت و ناراحت شدم براش چون اون موقع ها رستورانی جایی میرفتیم به ما میگفت من راحت نشستم شما دنبال بچه بدو بدو میکنید ولی الان اینطوری همه حرفاش و رفتاراش می اومد جلو چشمم چون خیلی روی تصمیمش جدی بود
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
17 ثانیه پیش
18 ثانیه پیش
18 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
