امروز با شوهرم دعوای بدی کردم سر یه موضوع الکی و چرت. سراینکه چرا انقد می‌خوابه و ب من کمک نمیکنه تو بچه داری. بخدا من توقعی ندارم فقط میگم بعضی روزا نیم ساعت نگهش دار تا من استراحت کنم همین.
بچه ها منم عصبانی شدم لیوان پرت کردم شکست
در بالکن رو محکم زدم بهم تمام شیشه هاش ریخت پایین.
حالم خیلی بده خیلی .هیچوقت درکم نکرد هیچوقت حامی نبود برام. کاش بمیرم کاش.کاش امشب شب آخرم باشه. مشکلاتمون زیاده خیلی زیاد. انقد زیاد ک نمیدونم از کجاش بگم
به نظرم مشکل اصلی عصبی بودن شماست
وقتی ی زن نادیده گرفته شه عصبی میشه
انشاالله خدا کمکت کنه و به دلت نظر کنه
حتما دیگه صبرت لبریز شده که اینجوری شده
بچع صب ساعت ۶ پا شد. من همراهش بیدار شدم شوهرم خوابید تا نزدیک ۱۰
دوباره نهار خورد ساعت ۲ خوابید تا ۴. منم داشتم میمردم. تمام روز ساعت ۷ پا میشم شبا دیز میخوابم ظهرا استراحت ندارم. ۴ ساله اوضاع من اینه. احساس میکنم از خستگی و کمبود خواب مغزم تحلیل رفته سرم میخواد بترکه.
فقط یک کلمه زدم رو شونه اش گفتم بخواب بمیرم ک چقد کمبود خواب داری ب حالت تمسخر
رفتم حمام اومدم تا آقا قهره. هیچی نگفتم خودش اومد شروع کرد دعوا درست کرد بعدم گفت این رفتارت و کارات آخر عاقبت خوبی برات نداره( یعنی طلاقت میدم)
منم خیلی بهم فشار اومد خیلی خیلی کلی چیز میز شکوندم از جمله شیشه های در بالکن..
و الان خیلی پشیمونم
بآور کنید من قبلا ب صبور بودن و آروم بودن معروف بودم چع تو فامیل چه بین دوستام.
همیشه میگفتن فلانی هرجا هست آرامش برقراره. منو ب جایی رسونده ک روانی شدم. بدبینی شکاکی محدودیت یه طرف،
همراه و حامی نیست کمک حالم نیست. تازه طلبکارم هست.
جرات ندارم از چیزی اعتراض کنم یا درخواست کنم فوری قهر میکنه. قهرو هست شدیدا. مثلا می‌بینی یهو میره تو خودش هیچی نمیگه تا دو سه روز قهر سردی سرسنگینی
اشکال نداره پیش میاد ، اگه طلبکار شد بگو رفتار من باز تاب رفتار خودته ، اگه حمایت نشم عصبی و بی حوصله میشم ، دودش به چشم خودت میره ، توی شرایطی هم باهاش شرط کن حق قهر کردن نداریم ، مثل آدم حرف بزن یا دعوا کن ، خواسته هات رو رک بگو ، بگو یک ساعت بچه را نگه دار من رفتم بخوابم ،
