سلام.
گاهی اوقات به اینکه خانواده ام (پدرومادرم و خواهرام وبرادرم) بهم اهمیت میدن یا دوسم دارن شک میکنم. تو سن بلوغ نیستم😆😆 27 سالمه و ازدواج کردم...
منم......بعضی وقتا.....کمترمیرم
خب
منم شديداً اين احساس رو دارم
دیر به دیر برو عزیزم
بعضی وقتامیگم چه شانسی دارن ایناکه همش خونه مامانشونن ونزدیکن به هم.....اونوقت ماتوغربتیم ومیریم بعضی وقتا.....مث چی پشیمون میشم....
ااا تا دیروز فکر میکردم فقط خودم همین حس و دارم
منم دقیقا. فقط درمورد پدرمادر و برادر خودم شک میکنم وگرنه تو دوست و فامیل همه دوسم دارن. باهمه ارتباط صمیمی دارم
ببینین هر وقت دعوا میشه یکی از خواهرام منو به تمام معنا میشوره...باهرکیم دعواش بشه من جز حرف هاشم...ادم جیغ جیغو و دعوایی ام هست...کلا با من لجه....کلا تا قبل ازدواج ام هم تیکه زیاد بهم میودم بقیه خواهرام هم میمومدن ولی ایم تیکه هاش سنگین تر بود...من برخلاف خواهرام واسه دانشگاه رفتم یه شهر دیگه و خوابگاه..همش تیکه دوری و خوابگاه رو بهم میان...دانشگاه من جز دانشگاه های خیلی خوب کشور هست...
مرسی که باعث شدین بفهمم تنها نیستم
چن نفرین؟شاید تعدادتون زیاده،نمیشه ب یک نفر اهمیت داده بشه توخونتون
پیش میاد عزیزم ...تو ایران دخترا بدبختن
من خانواده شوهرم اینطورن
دلم براش میسوزه
هرکدوم فقط به فکر خودشون هستن
مامانش فقط زبونه اصلا کاری براش نمیکنه ۲ بار تو ماه میریم حتی یه غذای درست جلومون نمیذاره و ....باباش حتی زبونی هم محبت نمیکنه یا حتی روبوسی ساده
برعکس مامان بابای خودم
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
3 ثانیه پیش
5 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
