وقتی دوستای بقیه رو میبینم دلم میخواد منم اونطور ارتباطی داشته باشم ولی تا وقتی که خودم دوست میشم همه چیز خوب میگذره و چند ماه اول حس خیلی خوبی میگیرم و ارتباطمون عالیه ولی بعدش یا یه چیزی میگن واقعا ناراحت میشم مثلا تیکه میندازن یا کاری میکنن خیلی دلم میگیره همیشه به خودم میگم کاش ارتباط من با بقیه بهتر بود و همیشه اینقدر تنها نبودم..
سر کوچکترین کار اشتباه ادمارو کنار میزارم ولی هنوزم دلتنگشونم در واقع دلتنگ خاطراتمون با دوستام
من چهارسال کاملا تنها بودم به جز خانواده با کسی رفت و آمد نداشتم بهترین سال های عمرم بود کافه گردی بیرون
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
49 ثانیه پیش
50 ثانیه پیش
52 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
