نمیخام ادای آدمای موفق رو در بیارم نمیخام بگم من خیلی خوبم ولی واقعا شکسته ام تو این مسیر خیلی اذیت شدم یکساله حتی نمی‌دونم خوشی خنده واقعی چطوریه از شهریور شروع کرده بودم ولی نوسانی از اول مهر هرروزشو خوندم هرروز حتی تا سه چهار ماه اول پول جزوه هم نداشتم خودم مینوشتم
تو یه برهه ای افتادم حتی پول ثبت نام کنکورمم نداشتم از مامانم گرفتم
یه شب همسرم برای یک میلیون ماهیانه به خانواده اش رو زد که بهمون کمک کنند ولی بزای یک میلیون باباش با تمام وقاحت گفت میخاستی خودت فکر باشی
اولین سال کنکورم بود داشتم میخونم ولی چشم بسته اشتباه پر خطا دید واقعی نسبت به کنکور نداشتم
تا اسفند پول اومد دستم فقط تونستم مشاوره بگیرم بعد یک هفته متوجه شدم من شش ماه گند زدم فقط کسی که روزی ۷.۸هرروز میخوند ولی با کسی که صفر بود تفاوتی نداشت از همونجا سیکل ناامیدی من شروع شد از اول فرودین تا اول اردیبهشت خیلی خراب کردم بجای اینکه تلاشمو بیشتر کنم ساعت مطالعه ام افت کرد مطالب یادم رفت
نشسته ام گریه کاش منی که این همه خوندم درست میخوندم پیوسته میخوندم از زیر سنگ ام شده بود حتی با سرکار رفتن هم شده بود کلاسارو ثبت نام میکردم که اینقدر تو تلگرام به بهانه دانلود فیلما وقتمو نداده بودم اینقدر تنوع نبود که هی شاخه به شاخه کنم تهشم نصف کلاسارو میینم 💔
از خودم گله دارم همین 🙃
