با وجودی که دارم با کسی که خودم خواستم و انتخابش کردم ازدواج میکنم
ولی فکر نمیکنم عاشقش باشم
اینجوری بهتره
ببین هر مرحله و هر سنی چالشای خودش داره مجردی تا یه حدی خوبه زندگی نیاز به هیجان داره آدم نیاز به همدم داره ، عاشق یه آدم درست شو ، من یه عمو دارم عاشق شد نگفت دختره ازدواج کرد الان نزدیک هفتاد سالشه و مجرده
خونه نشین و افسرده
میگه من زندگی نکردم من بچه ندارم و ...
عشق خیلی قشنگه خیلی با تمام وجودم تجربه اش کردم بعد از چندسال زندگی اما افسوس که عشق ابدی نیست
نمی تونم از شیرینی هاش بگم برا من تلخ بود
ولی حس عجیبی بود
فکر کن یه نفرو بیشتر از خودت بخوای هر جا نگاه کنی اونو ببینی
تو جایی که نباشه باهاش غذا بخوری حرف بزنی مسافرت بری
مدام بهش فکر کنی
من خوشحالم که نشد چون مال هم نبودیم
من فقط اون نگاها یادم مونده نه چیز دیگه ای
من عشق یکطرفه رو فقط تجربه کردم
اما اینطوری بود که دلم میخواست ساعت ها بشینم فقط نگاهش کنم و فقط برام حرف بزنه،کنارش ارامش داشتم و فارغ از دنیا بودم
خیلی کنارش خوش میگذره دیگه
حتی دعواها به نظرم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
