خرج و عشق و حال
بچه تا زمانی ک دانشگاه نرفته خرجش با والدینه بعدش باید خودش مستقل شه...
دانشگاه هم نره بعد ۲۰ باید خودش تلاش کنه
اعتدال از همه بهتره
یه مقداری واسه آینده کنار بزار باقیش فقط زندگی تمام
همین چند روز پیش دخترعموم رو با چک و لگد انداخته بودن در خونه پدرش
شوهرش گفته بود مهریتو میدم برو میخوام زن بگیرم
این بیچاره هرچی جمع کرد و نخورد و نپوشید شد برای زن دوم
منم موندم بین این دوتا گزینه الان چیزای وجب هم نمیشه خرید و هزینه کرد چه برسه به پس انداز. یه دونه بچه دارم ولی برا آینده اش دلشوره دارم. خیلی دوست داشتم پول جمع کنم هشت سال دیگه بعد کنکور بورسیه بشه و تو ایران دانشگاه نره اما شوهرم میگه ول کن
حد وسط داریم ...به موقعش بخوریم بگردیم بپوشیم ..به موقعش هم قناعت کنیم ...تعامل ....من کلا خودم ولخرجم اعتقاد دارم هروی خرج کنی بازم برکت برمیگرده ..ولی خب یه جاهای میبنیم باید استپ کنم چون نمی‌خوام به پیسی بخورم
من گزینه دیگه رو در پبش میگیرم
بچه ای ندارم و نخواهم داشت که نخورم و جمع کنم واسش
واسه خودمون هم خرج می‌کنیم و هم پس انداز
البته با این وضعیت اقتصادی فعلا به همون خرج روزانه میرسه فقط؛ خرج خاصی نمیشه. ولی اگه پول زیادتری باشه خرج خاص خودمون و پس‌انداز.
عزیزم بخوایم قناعت کنیم از اون طرف پاساژ و فروشگاه هم درآمد کمتری دارن و چرخه نمی چرخه
بنظرم باید بسیار کار کرد و خرج کرد
باید مرد و زن کار کنن باهم و بخورن و بپوشن
از طرفی وظیفه دولته که تعادل برقرار کنه و مردم اینقدر نگران پس انداز نباشن
همش تقصیر دولته
