دلیل اینکه خواستگاری و نامزدی تو ی روز بود به این خاطر بود ک ما ۱۰ ماه با هم دوست بودیم فقط میخواستیم خانواده ها همو ببینن وگرنه همه چی بین خودمون تموم شده بود الان هر روز ک میگذره بیشتر پشیمون میشم حس میکنم نمیتونم وارد زندگی متاهلی بشم، از خانوادش بدم میاد خصوصا از خواهر دیوونش من خواهرشو دو بار دیدم دو بارم اوقات تلخی دراورده ، حس میکنم حالم خوب نیست کنارش
ای کاش دوست می موندیم
موندم چیکار کنم ؟ خیلی دلم میخواد همه چیو بهم بزنم از یه طرف میگم اگه پشیمون بشم چی ؟
الان تو نمیدونی چی میخوای بشین یکم فکر کن
مگه قراره با خواهرش زندگی کنی
خودش چطوره؟
خودش تخت تاثیر خونواده است؟
مادرش چطوره؟
اخلاقت با خودش خوبه؟
بهم بزن
خب بنظرم کم کم عادی میشه ده ماه باهاش بودی کم نیست
ولی اگر خانواده اصلا خوب نیست و فکر می‌کنی زندگی کنارش باعث عذابه بزن بهم ولی اگر خود پسره رو دوست داری بدون تو قراره با خودش زندگی کنی نه خانوادش
از یه مشاور کمک بگیر
ببین وارد هررررر خونواده ای بشی؛ چند تا عضو خونواده هستن که باب میلت نباشن.
خواهرشوهر/ جاری/ بچه خواهرشوهر/ خاله ی شوهر/ برادرشوهر...
ببین اصل همسرته...ببین اون چطوره ؟تحت تاثیر مادر و خواهرشه یا نه؟, یک مرد قوی و محکمه؟؟؟
اگه الان دوسش نداری یا پشیمونی بعدا بدتر میشه
از حالا تصمیمت رو بگیر اگه دوسش نداری ادامه نده
اگرم دوسش داری کم کم خودتو باهاش وفق بده
هر تصمیمی میگیری قبل عقد تکلیف خودتو مشخص کن
عزیزم تازه اول زندگی متاهلیته از این چالش‌ها تو زندگیه زیاده و تو همسری نمیتونی صورت مسئله رو پاک کنی بلکه باید با صبر و تفکر حلش کنی.
پس الانم سعی کن صبور تر باشی و توانت رو بالا ببری و اینم بدون تو بالاخره با هرکی ازدواج کنی یه سری چالش‌ها خواهی داشت پس روی خودت کار کن.
عجله نکن
