مامانا همیشه در حال دویدن‌ان، از صبح تا شب!
نی‌نی، خونه، آشپزی، کارای ریز و درشتِ تموم‌نشدنی...
ولی واقعاً چطور از پسِ این‌همه برمیاین؟
اصلاً وقت برای خودتون میمونه؟ یا همیشه خودتون آخرین اولویتین؟
بیاید برام بگین چی باعث میشه هنوز سرپا بمونین؟
چی بهتون قدرت میده؟
اینکه یه مسئولیت گردته هر چی زودتر کاراتو انجام بدی سر وقتش بازم بهتره همین مجبورت میکنه همچنان سرپا بمونی کاراتو انجام بدی
آره واقعا
آدم راهی نداره
یه وقتایی جون برام نمیمونه چون از صبح سر پام ولی وقتی بچه‌م نصف شب برای شیر گریه میکنه، هرجور شده بیدار میشم!
الانم که مشخصه؟ ساعت پنج و نیم بیدارم کرده تا شیر بدم…
یا مثلا همیشه فکر میکردم بعد بچه دار شدن فقط از بزرگ کردن بچه‌م لذت میبرم و راستش هیچوقت پس انداز نداشتم!!!!
اما الان دورکاری کار میکنم و سرمایه‌گذاری میکنم و تریدیدو و…
میدونی چرا؟
چون بحث آینده پسرمه! بخاطرش زمین و زمان رو بهم میدوزم
آره واقعا آدم وقت کم میاره ، به بچه که همیشه باید رسیدگی کرد یعنی اینطور نیس که تمومی داشته باشه ، کارای خونه هم که اصلااااا تموم نمیشه
تو این شرایط که دیدم اصلا نمیتونم برم بیرون کار کنم و به خودم برسم نتیجه گرفتم چند ساعت از روز رو به خودم اختصاص بدم و به صورت آنلاین کار کنم و درآمد خودم رو داشته باشم تا حداقل روحیه رو حفظ کنم
آره واقعاً مامان بودن یعنی همیشه در حال دویدن باشی! 🏃♀️
بین بچه‌داری، کارای خونه و هزار تا مسئولیت دیگه، وقت برای خود آدم خیلی کم میمونه. ولی خب، عشق به بچه‌هامون همون چیزیه که باعث میشه همه سختیا رو به جون بخریم. ❤️
راستی، کار آنلاین و تریدیدو خیلی ایده خوبیه! حداقل آدم یه تایمی برای خودش پیدا میکنه و حس بهتری داره. 💻
به نظرم هر مامانی باید یه وقتایی برای خودش بذاره، حتی اگه کمه. چون حال خوب مامانا، حال خوب خونواده‌ست. 🌸
