شاید گفتن اینا به ضرر خودم تموم بشه ولی همین که بتونم به یه نفر کمک کنم درست‌تر تصمیم بگیره هم ارزشش رو داره.
شاید خیلی از شما چادری نباشید. توجه کنید که چادری بودن با حجاب داشتن و بدحجاب نبودن خیلی فرق داره. من قبل قبول شدنم باحجاب نبودم ولی خب نمی‌تونم بگم که حجابم بد بود؛ اما از وقتی فرهنگیان قبول شدم همه چی جور دیگه‌ای شد. الآن دیگه هر جا بخوام برم باید چادر سر کنم. یه وقت‌هایی دلم می‌خواد با پوشش قبلم برم جایی، اما همش ترس اینو دارم که یه آدم آشنا منو ببینه. دلم برای گاهی لاک زدن و حتی همون آرایش کمی که قبلا داشتم تنگ شده. شاید بگید رعایت این چیزها انقدرها هم سخت نیست، اما رفتار بقیه واقعا آزاردهنده‌ست. مثلا میری تو یه مغازه فروشنده می‌بینه چادری هستی آدم حسابت نمی‌کنه! خلاصه اینکه بعد قبولی باید حواستون به همه چیزتون باشه. خیلی‌ها شاید بخاطر شرایط‌شون و حقوق فرهنگیان بیان سمتش، اما خب به عنوان کسی که تو این مسیره میگم ارزشش رو نداره. اگه رتبه‌تون به رشته‌های خوب دیگه می‌خوره سمت فرهنگیان نیاید. بعد رسمی شدن رو نمی‌دونم اما قطعا تا زمانی که دانشجو هستید هیچی از زندگی‌تون نمی‌فهمید. انقدر بهتون فشار میارن که فقط همون‌هایی که از خودشونن بمونن تو این سیستم. خوب فکرهاتون رو بکنید و همه‌ی جوانب رو بسنجید چون اگه بیاید فرهنگیان حالاحالاها نمی‌تونید از شرش خلاص بشید. (بخاطر جریمه سنگین و تعهد ۸ ساله)
