با این مغز فقیر چیکار کنم

تو این گرونی و تورم برداشتن به اندازه 50 نفر فامیل دور و نزدیک رو دعوت گرفتن به بهانه دعوتی عید و این چیزا. بعد اعتراض کردم که ما الان پول نداریم مامان جان ندااااریم اگه دارین تو و بابا برای چی برای(خواهرم) گوشی نمیخرید با 17 سال سن خجالت میکشه بگه گوشی ندارم. اگه دارین برای چی برای من کتاب درسی نمیخرین یا شهریه دانشگاه من که میرسه ندارید؟ یا وضع خونمونو درست کنید حس میکنم تو طویله زندگی میکنم یه تخت ندارم روش بخابم یه کمد ندارم وسایلمو بچینم یا وقتی خاستگار میاد خجالت میکشم اتاقمونو میبینه. لباس و کفش وکیف نمیخرم لوازم آرایشی نمیخرم هيچی نمیخرم که شرمنده نشن اخرش میریزن تو حلقوم یه سری ادم که هیچ نفعی ندارن پشت سرتم بد میگن 

بخدا حس میکنم ذهنم فقیره از بس از بچگی گفتن نداریم قناعت کن از بچگی تو نداری بزرگ شدم عادت کردم حالم از خودم و ذهنیتم بهم میخوره دلم میخواد حالا که حیفشون نمیاد برای مردم خرج کنن منم مثل دخترای دیگه ولخرجی کنم عین خیالم نباشه دلم برای بابام نسوزه 

اه