نه اتفاقن من همیشه از بیمارستانه دولتی بیزار بودم. اما به خاطر شرایطه و اوصاع مالی نمیشد رف خصوصی. از همون اول که وارد شدم برا زایمان اون مامایی که همرام بود کمک کرد لباس دراوردن در صورتی که نه درد داشتم نه کمک کسیو میخواستم نه وظیفه ایشون بود اما انقدر با محبت بود تا اطاق انتطار همراهیم کردو بعده اونم یه مامایه دیگه اونجا اومد پیشم که احساس نکردم عریبس فک کردم مثه یه فایمیل یا خواهرو مادره ادمه انقدر که با محبت بودو دستمو میگرفتو با حرفاش بهم ارامش میداد. یکی دیگه از اون ماما ها هم پیشه یه خانوم زائو بود ککپه فک کردم همراهه اون خانومه چون موقع درداش براش ناراحت بودو با تسبیح بالاسرش از شبه قبل نشسته بودو براش دعا میکرد تا فارع شه. خدائی خیلی خوب بودن . اصلن درس نیست ادم الکی قصاوت کنه .