یکی از فامیلای نیز دیکمون هام اینجوریه که میاد کنارت میشینه باهات میگه ومیخنده بعد میره پشت سرت حرف میزنم بعدم از خودش حرف در میاره درصورتی که اصن حرفی نزدی بعد میاد رابطه آدمارو بهم می‌ریزه .
کلا حس خوبی نسبت به فامیلام ندارم حس میکنم حسود بود ذاتن البته خیلی جاها ثابت شده .درصورتی که من سرم به زندگی خودمه اصن تا حالا نشده در مورد کسی حرفی بزنم یا نسبت به کسی حسودی کنم .آدم خیلی ساده ای هستم نمیدونم چیکار کنم
