امروز یکی از همون روزا بود فقط دلم میخواد تنها باشم سرم تو گوشی باشه متن بخونم یا کلیپ ببینم انگار یجورایی دیگه توانمو از دست میدم واسه ادامه ناامید نیستما ولی لبریز میشم یهو
دقیقا منم همینجوری ام ولی فرق مون اینه که تو امیدواری من از همه چی ناامید
وقتی فکر میکنم امید الکی دارم انگار زندگیم متوقف شده تو یه دوره هرچی صبر میکنم صبوری میکنم بازم هیچی زوزا مثل هم شبا مثل هم هیچ تغییری اتفاقی که زندگیمو تغییر بده نمیوفته