کاش منم یه پدر مادر خوب داشتم

حالا یه پله بدتراز شما اونی هست که اصلا پدرومادر نداشته ندیده دوست داشتم فقط بودن حالا هر چی بودن 

نه فکر می‌کنی اونی که نداره فقطدلش میخواد حس داشتن رو تجربه کنه 

حالا پدرومادرت شکست خوردن ساده هستن بلد نیستن ولی خوب بزرگت کردن زحمت کشیدن شاید خیلی عالی نتونستن برات بکنند اما اندازه توان و اینکه چقدر یادشون دادن کردن همین که در جایگاهی هستی که داری ازشون ایراد میگیری یعنی برات بیش از خودشون بها دادن 

قدر داشته هات رو بدون خودت رو با پایین تر ازخودت مقایسه کن یک روز همین حسرت این پدرومادر واین روزا رو میخوری که باشن فقط 

بعدا شوهر کنی خانواده شوهر یجور میرن رو مغز واعصایت که میگی قربون خانواده خودم 

سلام خانوم من حرفاتونو خوندم و  خودمو جای شما تو شرایط شما گذاشتم البته که هیچوقت متوجه  اون مقدار سختی های روحی که شدین نخواهم شد ولی   واقعا متاثر و متاسف شدم .ادم خیلی ناراحت میشه وقتی میبینه کاری از دستش برنمیاد که بتونه انجام بده و واقعا ناراحت شدم و حالم گرفته شد و حرفی ندارم جز اینکه بگم میدونم دلت شکسته س میدونم که یکدنیا غم داری و اه و افسوس ولی میخوام یه پیشنهادی بدم و امیدوارم قبول کنی و انجامش بدی چون این مشکل چیزی نیست که بدست کسی جز خودت حل شه و فکر کنم ارزش جنگیدن رو داشته باشه و میدونم که از پسش برمیای پس با خودت عهد کن که خسته نشی و کم نیاری و از خدای خودت(هر کسی که بعنوان خدا و نیروی برتر قبولش داری و بهش ایمان داری)بخواه بهت این قدرت بده و از فردا شروع کن و سعی کن هرچیزی که فکر میکنی میتونی بهشون یاد بدی رو ارام و حساب شده روشون کار.

فقط یک درصد احتمال بده شاید جواب بده اینجوری سالها بعد خودتو سرزنش نمیکنی که چرا خودت سعی نکردی و ایکاش و افسوس و ....

امیدوارم و ارزو میکنم موفق باشی و ایشالا روزی برسه که بخاطر پدر و مادرت شرمنده و سرافکنده نباشی 

امیدوارم اون لبخندی که از ته دله رو لبات نقش ببنده و شاد باشی