والا مادر شوهر گرامیِ بنده، از هیچ تیکه و کنایه ای دریغ نمیکنن.
ولی خب یه گوشم در و یکی دیگه دروازه.
اصلا دوست ندارم جوابشو بدم و بحث کنم، چون میدونم اکثر مواقع حق باخودمه و اگه ادامه بدم احتمال داره بنده خدا تحقیر بشه.
حالا از سمت پسر خودش گاهی حرفایی من تایید میشه ولی ایشون تاب شنیدن نداره.
من بگم ماست سفیده، میگن سیاهه و ایشون کلی تیکه و کنایه بارم میکنن ودلیل این همه کینه رو نمیدونم چیه.