انقدر لاغر و ضعیف بود خیلی دکترا اصلا قبول نمیکردن عملش کنن ،تا آخرش یک دکتری گفت به خدا توکل میکنیم و عملش میکنیم ، هیچ وقت یادم نمیره عمم با چشمای گریون بچه رو داد بردنش داخل ،یادمه بیمارستان خاتم الانبیا عملش کردن و عمل دومش هم بیمارستان شریعتی بود ، به هر حال نرماله که اگر استرس داشته باشید و قطعا رفت و آمد به دکتر و بیمارستان و مراقبت و پرستاری سخته دارم براتون مینویسیم که خیالتون راحت باشه چون تمام دورانش خونه‌ی ما بودن چون خودشون شهرستان زندگی میکردن.
ممنونم انقد درکتون بالاس الهی هرچی خیر و خوشی هس نصیبتون بشه
منم شهرستانم اگه بدونم تهران بهتره برا عملش با همه سختیاش میام
خیلی طول کشید تا حالش نرمال بشه؟؟؟
نسبت به بقیه بچه ها چجوری بود؟
همش نگرانم که میخواد ۴ دست و پا شه چی میشه اون مدت چجوری میگذره خیلی گریه و بیقراری میکنه یا چی میشه
البته ته دلم امیدوارم عمل نیاز نباشه🥲
اولا ،انشالله که عمل لازم نمیشه ،دوما ،اگر هم شد برنامه‌ریزی میکنید انشالله با کمترین مشکلات دوره‌ش طی میشه و به هر حال سختی های خودش رو داره بچه ممکنه بی تابی بکنه و پدر و مادر قطعا فشار روحی و جسمی خواهند داشت ،ولی روزی هزار بار خدارو شکر کنید که امکانات هست برای خوب شدنش و به این فکر کنید که این روزا میگذره و با سلامتی کامل رشد میکنه و این روزها و فراموش خواهید کرد .
هرچی سن کمتر باشه بهتره درمان شه تا اینکه بزرگ بشه و فشار بیاد رو قلبش خدای نکرده .انشالا که زودتر خوب شه .توکلت به خدا باشه .
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
