برای من یک تیر و دو نشان هست!!
اول اینکه برای مهاجرتم آمادگی پیدا میکنم و یکباره وارد مسئولیتهای محیط جدید و غریب نمیشم.
این همیشه گوشه ذهنمه؛ کوچک جمع بزرگان باشیم، جایی که بزرگتر از خودت نبینی، جایگاه اشتباهیه!!!
شهرستان به اندازه تلاشم رشد نمیکنم و از یه جایی حس میکنی دیگه آخرشه!! نه فقط مالی!! بلکه تجربه کاری، اداری، رفتاری، معاشرتی، امکانات، مهمتر از همه سطح فکر افراد و...
تو این روزها بایستی برم و واحدی رو رهن کنم و سبک خودم رو شروع کنم، خیلی حس خوبی دارم بهش...