زندگی دور بریا رو ک میبینم میفهمم حماقته نمیدونم شاید دارم اشتباه میکنم
یا بخاطر تجربه اول مزخرف خودم مبگم البته ازدواج نبود یه رابطه دوستی ک فک میکرم وای من و اون عاشق ترینیم
ولی نه اصلا اینطور نیست فوقش چن ماه چن سال وقتی برگشت تو روت ضعفاتو گفت وقتی اخلاق نداره وقتی عصبانی بشه نمیفهمه کی جلوشه وقتی احترام نذاره وقتی سر مخارج جنگ اعصبا بیاد تو خونه همش حسرت بخوری وای فلانی رفتن سفر فلانی اینو خرید عشق از سرت میپره
دیدم ک پریده پس الکی نگید وای نه عشق همه چیزه
نه عشق یک سومش هم نیست حتی
ب عشق در یک نگاه و این داستانا ابدا اعتقاد ندارم
با همسرم دوست بودیم علاقمند شدیم بهم ولی هر دو طرف تلاش کردیم رابطه خوبی بسازیم هنوزم بعد ۱۴ سال تلاش میکنیم
عشق برای زن همه چیزه
ولی
دنیای مردها حتی اونی هم که عاشقه فرق می‌کنه
و وقتی وارد زندگی بشی میفهمی
این رو منی میگم که شیش سال باهم بودیم عاشقااااااانه و شوهرم عاشقثقققق ترین بود
ولی زندگی مشترک ب من ثابت کرد که هیچوقت عشق رو از جانب مردجماعت جدی نگیرم.
چون مردها ظرف چند ثانیه هم ممکنه عشق رو ب هوا بدن بره
قرار نیس عشق معجزه کنه، عشقم یه هیجان هورمونیه دو دفعه با حرف زدنش شخصیتت و خورد کنه نمیخوای سر به تنش باشه
آره
همسری که میگف عاشقتم و قربون قد و بالات برم به آسونی با وجود یه بچه دو و نیم ساله بهم خیانت کرد
چقدددد عاشق و شیفته بود، دو سال خواستگارم بود تا بابام راضی به ازدواجمون شد
