اونایی که بچه ندارن لطفا اظهار نظر نکنم...
هیچ کمکی ندارم تو شهر غریب حتی دستشویی هم باهام میاد خواب ندارع
فقط اون نیست مریضه شوهرم و تا آخر عمر حتی نمیتونه بچه رو بغل بگیره یا تو کاری کمکم کنه
خیلی پسرم شیطونه خیلی خیلی خیلی واقعا هر شب با عذاب وجدان می‌خوابم که سرش داد میزنم همش ولی واقعا نیاز دارم یه نیم ساعت برای خودم وقت بزارم
لعنت به بی کسی که باعث شده دلم میخواد از بچم دور بمونم
اینقدر عصبی ام که صداش هم آزارم میده می‌خوام کر شم هیچ صدایی نشنوم
یک سال و سه ماهشه
هرچی بگی حق داری
بچه داری سخت ترین کار بی حقوق دنیاست
که حتی یک دقیقه استراحت ندارد
فقط میتونم بهت بگم عزیزم که این روزای سخت میگذرررررره می‌دونم سختتتتت ولی میگذرررررره
منم،پسرمنم وقتی بچه بود خیلی اذیتم می کرد ساعت سه شب می خوابید به زور شش صبح بیدار بود روانی شده بودم ولی کم کم بهتر میشه
خواهرشوهری مادرشوهری کسی نیست یه ساعت نگهش داره؟
این روزای گریه و بغل کردن تموم میشه کم کم ولی خب می‌دونم سختتتتت واقعا
من خودم بچم به شدت اذیت کن بود الان بزرگ شده خب خیلی بهتر شده نمی‌گم خیلی خوب شده ها نهههه بازم سختی داره مسیولیت داره ولی خب از اون روزا خیلییی متفاوت تر و راحت تر شده چون اونجا هم جسم آدم خستس هم این که هی بچه بغل و... میخواد سخته و فشار جسمی میاره روی آدم هم گریه هاشون که فشار روحی میاره
ولی بزرگ میشن کم کم مستقل میشن و یکمی از بار مسیولیت کم میشه
باورکن وقتی خودش می‌ره دستشویی هم حتی یک حس خوبی بهت دست میده
نمیتونی مهد بذاری؟
عجیبه . تازه یه ساله و خورده ایشه بچه ، این چه گناهی کرده که صبرت کمه . در مورد رفتار با کودکان زیاد مطالعه کن . این شیطنتا و ای اذیتیها خیلی در برابر روزایی که پیش روو داری کمه . وقتی بزرگ میشن مشکلات و نگرانیها چندین برابر میشه ، قوی شو ... همین کاری که ماها کردیم
من همین الان از دست بچه ها دارم گریه
خیلی خستم خصوصا که همش چسبیده به من
شوهرم از سه ماهگی تا یک سالگیش پیشمون نبود پیوند کبد شد بخاطر اینکه همش با من تنها بود بچه وابستس خیلی بهم دستشویی هم میاد همش میاد میشینه روم حتی ظرف شستنی شلوارمو می‌کشه نق میزنه...یعنی روزی بالای ده بار قصد خود کشی میکنم ولی دلم نمیاد مثل من بی مادر بزرگ بشه
