نمیدونم فازم چیه این موقع تاپیک زدم برا همچین موضوعی😅
زندگیم از یه لحاظایی اونقدرام یکنواختی نیس ولی نه از لحاظ مثبت، یعنی با یه سری چالشایی مواجهم که اعصابمو بهم میریزه
ولی یه مدته از نظر روحی میخوام یه چیزی رو تجربه کنم که قبلا نکردم دنبال چیزایی هستم که حتی
یه زمانی گارد داشتم در برابرش
مثلا یه رابطه جذاب چیزی که همیشه ازش فراری بودم هیچ وقت دوس نداشتم وارد یه رابطه ای بشم که روح و روانم رو درگیر کنه یا خدای نکرده وابستگی بیاره البته الآنم نمیخوام، منظورم همون دائمیش هس (تضمین نمیکنم تا چن روز دیگه نظرم عوض نشه) کلا میدونم آدمیم که حوصله یکی دیگه رو ندارم زود منزوی میشم نیاز به تنهایی خودم پیدا میکنم الآنم با فرمون خودم پیش رفتم که یه جورایی یکنواخت شده آخه تو زندگی من برخلاف خیلی از دخترا هیچ آدمی وجود نداره که دوسش داشته باشم یا به قولی کراش و این اوضاعا
واقعا هیچ کس نیس! این طبیعیه؟؟