مشکلات بچه های طلاق چیه

اینکه همیشه بین پدر و مادر هستن نمیدونن کدوم رو انتخاب کنن بعدش پدر و مادر میرن ازدواج میکنن اینا سختشونه با نامادری و ناپدری زندگی کنن اگه با یکی بمونن از داشتن اون یکی محرومن فردا هم میخوان ازدواج کنن مایه آبرو ریزیه بگی مامان بابام از هم جدا شدن

خودم نیستم اما شوهرم یه پسر داره که وقتی ۲ سالش بوده جدا شدن اتفاقاً نسبت به بچه های همسن و سالش صبور تره،،منطقی تره،،حتی جلوتره انگار جلوتر از سنشه و از نظر روحی ثبات داره.

بستگی داره اون بچه به حال خودش رها شده یا نه.

پدر و مادرش بعد طلاق پدر و مادر بودنشون رو از یاد بردن یا نه یا بچه رو قربانی خودخواهی خودشون کردن.

میخوای بچه رو بدی باباش؟

ادمای نزدیکشون که باید همیشه کنارشون باشه نیستن و حامی ندارن ، دلتنگی ، تو لحظات سخت زندگیت باید همیشه تنها باشی ، من از مامانم خبر ندارم بابامم خیلی ازم دوره

هرکدوم زندگی خودشونو دارن ، اضافی ام انگار ، زندگیم پره از مشکل هرکی جاشون بود حمایتم میکردن جداشم ولی چون بعدش میشم سر بار خودشون زندگیشون به خطر میوفته حمایت نمیکنن 

همیشه ته خوشحالیشون یه غمه

باید بین مادرو پدر یکیشو انتخاب کنن

همیشه ترس از ناراحت شدن یکیشونو دارن

سربارن 

ولی بزرگ‌ بشن پدر وماپر خوبی میشن چون خودشون درد جدایی از پدرمادرو کشیدن 

البته اگر افسرده نشن توی کودکی و توی خانواده ی سالمی جدایی رو‌ب دوش کشیده باشن

اینکه جلوتر از هم سن وسالاش باشه

این یعنی زودتر بزرگ شده

واسه زود بزرگ شدن رنج بیشتری هم کشیدن قطعا

و این اصلا خوب نیست

استارتر  اگر متأسفانه  در مورد زندگی خودتون هست که ببینید دیگه تو جامعه امروزه  طلاق  مثل سابق تعیین کننده نیست ...الان مگه همه بچه هایی که ظاهرا والدین کنار همن  دیگه روح و روان سالمی دارن ...به  نظرم  این مهمه که اون بچه بعد  از طلاق  با کدوم والد و تحت چه تربیتی باشه و موارد زیادی هم دیدم خیلی موفق تر و به لحاظ روانی سالم ترن ....

چن سالته

۲۵ سالمه 

یه مشکلی هم که دارم اینه که احساس میکنم بعد از طلاقشون من هنوز توی اون دوره از زندگیم موندم عاشق خانوادم بودم حسرت یه خانواده با ارامش تو دلم هست