داداشم ۲۰ سالشه من ۲۸
بعد از الان فکر میکنع تمام مالو موال ماله خودشه خیلی زورم میبره خدا ایشالا پدرو مادرم هزار ساله کنه اما همش از الان ب این قانون ایران ک دختر نصف پسر ارث میبره فکر میکنم عصبی میشم شماهم از این فکرا میاد تو سرتون؟
همش این افکار میاد تو ذهنم دسته خودم نیست
هر چی قسمتت باشه بهت میرسه
انشالله ادم خودش در بیاره گیر ارث نباشه
مگر اینکه پدر و مادر یه چیزاییی به نام شما بزنن که مساوی شید
برام مهم نیست دور ازجونشون ولی بعد پدرمادرم هیچی نمیخوام دل خوش ندارم ک بخوام از مالشون بخورم
نه نمياد
دیگه قانونه دیگه....
از كجا معلوم شايد ما زودتر بميريم
پدر من میگه از نظر من مساوی. و تا الان یه چیزهایی را بنام من و خواهر زده ولی برادرام نه
برادرا نمیگم همه ولی اکثرا از یه سنی به بعد این شکلی میشن. خود پدر و مادر باید مدیریت کنند و حواسشون باشه به این قضیه.
برات مهم نباشه اصن از خدا بخوا که اونقدر به خودت بده تا هیچوقت محتاج ارث نباشی خیلیا رو دیدم چسبیدن به ارث خانواده همونم از دست دادن و آدمایه زیادی دیدم که خدا اینقدر به خودشون داد که حتی سهم خودشون رو یا بخشیدن یا سالهاست یه جا افتاده و استفاده نمیکنن
محل نده یه دوستی داشتم برادرش میگفت ازدواج کرد نباید طلاهاشم ببره چون پدرم خریده براش
ولی کی محلش داد آخه زدن تو پوزش 🤣
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
29 ثانیه پیش
31 ثانیه پیش
34 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
