اصلا دوستش نداشتم
مخصوصا آخر داستان که آلن که مثلا نماد امید و زندگیه خودشو ول میکنه و خودکشی میکنه
اینجوری بودم همش "که چی؟"
خیلی خوب تموم نشد و حس میکنم فقط وقتمو تلف کردم
ولی درکل پیامی که نویسنده میخواست برسونه خوب و قابل تامل بود از این نظر پیشنهادش میکنم
ولی یه جاهایی از کتاب خیلی توضیح و توصیف داشت یجای دیگه خیلی الکی صحنه عوض میشد و توصیف خاصی نداشت
نمیدونم...
کتابی نبود که بخوام دوباره بخونمش و طی خوندنش یجاهایی حالمم بد شد
نظر شما چیه؟
کتاب موردعلاقتونم معرفی کنین
من دوسش داشتم ولی اخرش خیلی شوک بودم
حالا میخواستی اسپویل نکنی ولی
منم خوشم نیومد
به شکل مسخره‌ای معروف شده
کتاب من هستی ات را برافروز
خوندمش حس خاصی نسبت بهش نداشتم عادی بودنش شاید بخاطر اینه که اکثرا یه جورایی امید به زندگی نداریم
من کتاب نمیخونم ولی سریالایی کع میبینم واقعاا حرص میخورم چون نویسنده همرو ب کشتن میده
اصلا جالب نبود ، تهش خیلی مسخره تموم شد، بنظرم آلن از همه مریض تر بود
نظرات متفاوته اما من دوستش داشتم و خیلی از الن حس خوبی گرفتم 🥲 فقط اومده بود خونوادشو نجات بده🤌
نهمین روز از ماه نوامبر و کتابخانه نیمه شب هم دوست داشتم
منم چند سال پیش خوندمش دوسش نداشتم ولی خب نشون میده که اون هایی که فکر میکنید از همه خیلی خوشبخت ترن در واقعیت ممکنه اینجور نباشن که توی زندگی واقعی هم خیلی میبینیم
رمان طور نمیخونم
زندگی برازنده من رو دوس داشتم
در باب حکمت زندگی که سخت بود و چندبار خوندم تا کامل بفهممش
میدونی به نظرم میخواست بگه حتی اونی که امید داره و مثبته یه جاهایی کم میاره تو زندگی
اما اون امید و مثبت و منفی همش باهم هست نه اینکه مثبت مطلق باشه یا منفی مطلق
و تهش به واسطه اونایی که مظهر امید و زندگی بود نجات پیدا کرد اینم خودش خیلی بود
منم زیاد خوشم نیومد
کتاب دیزی دارکر و بخون خیلی قشنگ
اتفاقا من به خاطر پایانش دوستش داشتم خیلی شوکه کننده بود
چقدر گریه کردم باهاش
من خوشم اومد خیلی کتاب خوبی بود اتفاقا از نظرم جذاب بود
یه تاپیک کتاب دارم توش ۴ تا کتاب نوشتم خواستی ببین
