از وقتی که یه ضربه ی روحی خوردم شدم آدم آسیب پذیر وشکننده که حتی وقتی ب موفقیتی برسه باز خودشو کم میبینه،دلم یه آدم خوشتیپ وخوشکل میخواد چون خودم اینارو دارم ولی وقتی ب واقعیت تبدیل شه میگم این آدم چرا باید با من باشه؟این آدم سرتر از منه بهتر از منه.درصورتیی ک یامن از خودش بهترم یا اون چیزا رو مساوی در حد همدیگه داریم. این خود کم بینی حتی برا جنس موافقم هس ک فک میکنم همه بهتر از منن واین وضع منو خستم کرد.