سلام
در آشنایان ما خانم میانسالی هستند که خیلی خیلی از طرف پدر و مادرشون آسیب روحی و روانی دیدند و اون ها بیشتر به برادر این خانم توجه میکردند خلاصه اینکه قریب به سی سال هیچ ارتباطی با هم نداشتند و حتی پسر این خانم رو هم تا حالا ندیدند
اما حالا سراغش اومدند و مدام میخوان فرزند این خانم رو ملاقات کنند پسر این خانم هم توی یه حادثه آسیب دیدند و وضعش جوری شده که نمیتونه راه بره و استرس و نگرانی براش سمه (پانیک اتک داره)
پدر و مادر این خانم توی این سی سال برای نوه پسری شون چیزی کم نذاشتن ولی اون معتاد شده و آبروشونو برده و حالا سراغ این بنده خدا اومدن
خانمه هم گفته که عمراً بذارم پسرم رو ببینند
شما فکر میکنید کارش درسته؟ بهش حق میدید؟ یا نظرتون اینه که خانمه بذاره پدر و مادرش پسرش رو ببینند؟
خانمه حسابی بهم ریخته
