من 24سالمه دانشجوی فیزوتراپی هستم بیماری شبیه ام اس دارم که نمیونم مثل مردم عادی راه برم راه رفتن من خیلی بده خیلی بیشتر از لنگ زدن ولی میتونم کارای شخصیمو خودم انجام بدم ولی به سختی حالا من یساله با یکی دستم اونم مثل من فیزوتراپی میخونه و31سالشه چون قبلا یه رشته دیگه بوده الان تازه مثل من فیزو قبول شده ما تو گروه دانشگاهمون اشنا شدیم ولی بعدش من بخاطر اینکه دانشگامون از شهرمون دور بود انتقالی گرفتم یه دانشگاه دیگه الانم دوباری گفته بیا همو ببنیمی من نرفتم اعماد بنفسشو ندارم ولی همون ورزای ول دوستی بعد یه هته فکر کنم موضوع بیماریمو گفتم بهش کامل توضیح دادم براش وعملی هست قراره یه دو ماه دیگه دانشگاه ها تعطیل شدن انجامش بدم دترم گفته کامل نه ولی نسبت به الانت بهتر میشی حالا امشب باز ازش پرسیدم گفتم تو هنوز منو ندیدی راه رتن من عادی نیست گفتم فرض کن این عمل اصلا وجود نداشت ومن همیشه اینطوری باشم گفتم نظرت چیه گفت راجب اینا فکر نکن اصلا حاا که عمله هست وخوب میشی وموضوع عوض کرد نمیدونم چی کار کنم اینقد شب گریه کردم چرا اخه باید اینهمه تو این دنیال نا عدالتی باشه خانواده ام هم فکر میکنن من هیچوقتی قرار نیست ازدزواج کنم بخاطر بیماریم میگم کاش با این پسر هم دوست نمیشدم اصلا
اجازه بده زمان بگذره ایشالله عمل خوب میشه
از کجا میدونی؟ شاید پسره مشکلی نداشته باشه
قصدش ازدواجه عزیزم؟
عشق که باشه این چیزا عادیه
شما ماشالله تحصیلاتت خوبه و هم مستقلی
اجازه بده عملت رو انجام بدى عزيزم
ولى حتما ازدواج كن ،من دوستى داشتم ايشون بيمارى داشت بعد ٢٠ سال كم كم بيناييش رو از دست ميداد تقريبا ٢٢ بود ازدواج كرد و با اينكه بينايى نداره و خوب شوهرش دوسش داره و زندگى خوبى دارن خدا رو شكر و بچه هم داره ،نميتونم بگم اون بچه گناه داره يا نه ،چون خدا صلاح ديده به اون بده به من كه خدا رو شكر مشكلى ندارم نده ،من تو كار خدا قضاوت نميكنم
يكى ديگه از دوستام يك ضايعه پوستى بزرگ يك طرف صورتش داره و ازدواج نكرده الان ٤٠ سالشه ،ميگه خيلى تنهام ،كاش سن پايين با فرد مناسب خودم ازدواج ميكردم
يكى ديگه از دوستام اونم ٤٠ ساله ازدواج نكرده ،بيمارى خود ايمنى در مو داره ،وضع مالى خوب ،انقدر خانوادش دنبال درمان بودن ،و مثل خانواده شما فكر ميكردن ايشون ازدواج نكنه بهتره ولى ايشون هم الان ميگه كاش وقتى سنم پايين بود و موقعيت ازدواج داشتم اين كار رو انجام ميدادم الان تنها نبودم
به نظر من شما حق زندگى دارى با كسى كه ميپذيره ،خواهش ميكنم هى بيماريت رو بولد نكن خودت به عنوان يك ويژگى بپذير تا خواستگار و خانوادش هم بپذيرن ،خواستگار شما رو با شرايطتت ميپذيره ايشون هم ممكنه ى سرى مشكلات و شرايط داشته باشه شما بپذيرى
خیلی ممنونم عزیزم از حرفاتون چشم ولی مشکل اینه من تا حالا کسی سمتم نیومده حضوری تو خانواده های ایرانی این جا نیفتاده که یه دختری که مشکل داره ماماناشون بخوان با پسرشون ازدواج کنه ولی ممنونم از حرفای شما
