دقیقا حالتو درک میکنم
من مادرم فوت شده وقتی زنده بود منم مثل شما هر جایی میرفتم یا غذایی خوبی چیزی میخوردم غصه اونا رو میخوردم
ایولا فدای قلب پاکت
اس اونا هم جوون تر بودن حسابی تفریح کردن ...مثل پدر مادر من ..الان زیاد حوصله بیرون رفتن ندارن و خونه موندن تلویزیون نگاه کردن رو ترجیح میدن ..غصه نخور
وای وای وای که با پوست و استخوان درکت میکنم ،شاید باورت نشه ولی من هر بار یخچالم و فریزرم رو باز میکنم غصه خواهرم و مامانممو میخوردم بابام فوت شده و خواهرم هم جدا شده،اقد غصه خوردم تو این ده سال که حالا شدم یه افسرده و دل مرده و حال اونا الان بهتر از منه،از هیچبم لذت نبردم از هیچیا،جوری شده بود که زندگی شوهر و دخترم به خاطر افسردگیم خراب شده بود رفتم مشاور و بهم گفت بنظرت میتونی براشون کاری کنی ،دیدم نه واقعا جز کمک های کوچکی هیچ کاری نمیتونم بکنم ،حتی من از شوهرمم تعریف نمی‌کردم که ی موقع اونا دلشون نسوزه ،واقعا که دیوونه شده بودم رفتم مشاوره الان بهترم ،پذیرفتم اول خانواده کوچیک خودمو دریابم بعد مادر و خواهر
یه سفر زنونه با مامانت و خواهرت برین کیش
آیااونهاهم اینقدددد غصه تورو میخورن؟؟ بعیدمیدونم
