اگه حضور یه آدم توی زندگیتون غیر مستقیم باعث بشه به خدا نزدیک بشی و آگاه بشی و از عشق زمینی اون آدم به عشق الهی و خود دوستی و خدا دوستی برسی، باید قدرشو بدونی و اونو از طرف خدا بدونی؟؟؟
حضور آدمی که باعث صیقل دادن روحمون بشه و حال بد و انرژی های بد و مسایل روانشناسی مون بالا بیاد و حل بشه و جاشو به حال خوب و آرامش بده… آیا مدیون اون آدمم ؟؟باید منم بهش کمک کنم حال بد روحیش خوب بشه؟؟
قطعا که اون ادم خیلی ادم با ارزشی هست و انسان واقعی
دقیقا حضور یه آدم تو زندگیم این کارو با من کرد تلاشی نکرد ولی من جذب شخصیتش شدم و رابطه مو با خدا بیشتر کردم
من خودمو مدیون خدا می دونم ایشون وسیله بود
نه همون تشکر کافیه اگر نامحرمه بعدا برات درد سر نشه
اینو نمیدونم عزیزم ولی میدونم بهتره خودت مستقیما به خدا وصل باشی نه به واسطه دیگران. بنظرم نه تو شاد بودن نه ایمان نه هیییچ چیز دیگه ای متصل به بقیه نباش
دوستم با اومدن یه پسری کاملا معتقد و 180 درجه عوض شد، و با رفتن اون پسر دوباره به حالت قبل برگشت
