شما كه انقدر آمادگى نداشتى بايد حواست ميبود كه باردار نشى. حالا كه شدى ديگه يك مادرى.مادر يعنى همه چيزش فداى بچش.شما ديگه چه جورشى
وای من مث شمام.متولد هفتاد و یک هستم.پسرم چهل و هفت روزشه شبا ک اذیتم میکنه کلا ی ادمه دیگه میشم هی غر میزنم یا هی با خودم دعوا میکنم ک حرصمو خالی کنم ولی بچم ک ساکت میشه و نگام میکنه عذاب وجدان میگیرم میگم دیگه قول میدم این جوری نکنم ولی وقتی دوباره عصبی میشم همه چیز یادم میره.خیلی سخته واسم اما الان دارم بهتر میشم
شوهرمم فوق العاده ادمه حساسیه رو بچه و بدش میاد از کارم میگه حق نداری این جوری رفتار کنی ناراحت میشه و خودش میبره میخوابونتش.اون وقت من میمونم و کلی حسای بد تو وجودم.دست خودمم نیست
من كاملااااا دركت ميكنم كه چى ميگى.واقعا سخته. شوهرمنم همينطوره دقيقا.چند روزيه دارم تمرين ميكنم كه رو خودم كنترل داشته باشم و خداروشكر ديروز موفق بودم.امروزو ديگه خدا كمكم كنه. برا شما هم دعاميكنم آرامش تو زندگيت جريان داشته باشه عزيزم
سلام راوک عزیزم خوبی مادرمهربون
پسرگلت چطوره بهتری انشالله مواظب خودتون باشید
اوضاع در چه حال اگرسوالی بود کمکی بود درخدمت هستم
دوست عزيزم سلام!
بعد مدتها پيامى كه برام فرستاده بوديدو الان ديدم!
فدات بشم. ما هم بد نيستيم.ميگذره.شكرخدا الان پسرم بزرگتر شده و يه كم عاقلتر شده.منم رو خودم بيشتر كنترل دارم و بهتر رفتار ميكنم. چه روزاى سختى داشتم. شايد باورت نشه ولى حرفاتو يادداشت كرده بودم و هرازگاهى كه عهدشكنى ميكردم ميرفتم دوباره نگاهش ميكردم💕ممنونم ازت عزيزم .سلامت باشى
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
