چجوری بعضیا آروم هستن

من جز دسته ی دوم هستم 

حس میکنم اونا اکثر وقتشون توی ارامش بودنو روانشون ساامع

بعضی چیز ها ذاتی هست من خودم به شخصه درونگرام میبینی یهو یکی کلی حرف بهم گفت ولی من همینطور بهش نگاه کردم،نمونش تاپیک قبلیم،،واقعا علتش رو نمیدونم تا حالت بهش فکر هم نکرده بودم با تاپیک شما به فکر فرو رفتم واقعا

اینا از بچگی تو شرایط آرومی بزرگ شدن و تنش رو تجربه نکردن...خودم چند مورد تپ نزدیکانم دارم...از بچگی خیلی زندگی آروم و بی دغدغه ای داشتن و مشکل خاصی تو زندگی نداشتن و همه نیازهاشونم به موقع رفع شده و هرگژ دچار کمبود نشدن...و خیلی هم بهشون محبت و توجه میشده

نمی دونم..شاید واقعا همونطور که اون کاربر هم گفتن ذاتی باشه

آره ذاتیه من درونگرام و اصلا ارتباط برقرار کردن برام یکم سخت،بعد خیلی آدم احساساتی هستم،اگه با یکی دعوا بگیرم مثلا یکی اون بگه یکی من حالم خیلی بد میشه و تا مدتها دپرس و افسرده میشم واسه همین اگه یکی باهام دعوا بگیره تو دلم میگم ولش کن اون الان بس میکنه اون الان بس میکنه اگه تو هم باهاش دعوا رو بگیری باز دوباره افسردگیت شروع میشه ها!همینطوری که با خودم حرف میزنم و مغزم رو فریب میدم تا اون موقع اون طرف دیگه حرف هاش رو زده و دعوا هاش رو هم کرده بعدش منم به سرعت محیط رو ترک میکنم و اگه بخوام حرفای اون طرف رو از مغزم بیرون بریزم گریه میکنم و سبک میشم چند تا نفس عمیق میکشم و ی لیوان آب سرد میخورم و تمام و بعدش اون طرف شرمنده کارش میشه و میاد عذرخواهی البته همه اینجوری نیستن ولی عذرخواهی کردن ها برام مهم نیست از این نظر گفتم که اگه تو دعوا دعوا رو کش ندیم طرف شرمنده میشه

ی سری یکی از دوستام گفت تو بگو مگو ها همیشه ی چهره مظلومی به خودت میگیری که آدم دلش میخواد خودشو فحش بده که باهات اینطوری حرف زده😅