چند روزه بیمارستانم گشنمه

از نگهبان بپرس کوچه های اطراف بیمارستان شاید باشه دیگه ده تومن که ته کارتت هست  یا یدونه نون ساندویچ بخری   سوپری ها هم نون دونه ای و ساندویچ  میفروشن برو یدونه بخر 

بی معرفتی از داداشاته اونا غریبن انتظاری نداشته باش ازشون داداشات باید بیان ی سر بهت بزنن یه غذایی چیزی بیارن

دیگه واسشون کاری نکن

مادرشوهرم بيتري بود همراهم نداشت من ميوه پوست ميكندم ميبردم 

اما برا من نيومد خواهر شوهرم برا زايمانش رفت نفر اول بودم اون نيومد 

انشالله مريضي پيش نباد ولي بياد زنگم نميزنم 

فكر نكنم عروساتون بيخود اينكارو بكنن 

در هر حال وظيفه داداش و پدرتون و همسرتونه

چقدر  آدمای عجیبی بودن پرستارا 🫤🫤🫤

غذای مریض رو صاحب شدن دیگه خیلی ناجوانمردانه است.  

حالا من دیدم اکثرا مریضا غذای بیمارستان رو نمیخورن و از خونه براشون میارن از بس بیمزه است غذاشون.  مثلا وقتی بابام یا مامانم بستری بودن یا خودم تقریبا همه ی تخت ها غذای بیمارستان دست نخورده می موند  بعد خدمه جمع می‌کرد ولی اینکه پرستار غذای مریض رو ببره بدون پرسیدن  خیلی زشته

ماه رمضون جون به خدمه و پرستار غذا نمیدن سر سهم بیمار دعواست   با اینکه دکتر تو پرونده تاکید کرده بود سریع بهش غذا بدید بازم سهمم رو خوردن  باردار بودم اصلا کیک و بیسکویت سیرم نمی‌کرد فقط نون یا برنج  یادمه میلرزید و گریه میکردم انگار ی هفته هیچی نخوری در اون حد به گرسنگی ذلیل بودم چون اتاق عمل رفتم از شب قبل هیچی نخورده بودم دکترم بخاطر همین ساعت ۸ منو برد اتاق عمل که ده بیرون باشم بهم گفت سریع با کمپوت شروع کن بعدم ۱۲ ناهار  اما به همه ناهار دادن به من ندادن مادر شوهرم اصلا اهمیت نداد نرفت بگه غذاش کو  ساعت یک همسرم آمد گفتم گرسنمه بگو غذامو بدن پرستار آمد گفت غذا تمام شد بده از بیرون برات بیارن ...... هیچ کس رو نداشتم برام غذا بیاره فقط مادر شوهر همراهم بود که اونم روزه بود  اصلا فکرشو نمیکردم غذامو بخورن

وقتی داری کار درست رو میکنی  چرا اعصابت خورده  خدا گفته زن و شوهر حافظ آبروی هم هستن   حساب کردن دارو منم بودم همین کار رو میکردم  همسرتم غیر این ورشکستگی ظاهرا خوبه که تو این شرایط ی تومن زده کارتت و بهت گیر نمیده نرو بیمارستان   دیگه دردت چیه    مهم سلامتی مادرت و خوبی همسرته   خدا خودش پاداش خوبی هات رو میده