تصمیم درست چیه

الان که اومدیم خونه جدید از همسرم خواسته یه دسته کلید اضافه از کلید های خونمون رو بدیم دست اون بمونه،به بهونه این که اگه گاهی لازم شد وقتی ما خونه نبودیم اونا بتونن بیان خونه ما و اون مشکل رو رفع کنن،قبلا که شهر من زندگی می‌کردیم هم یه سری ما مسافرت رفته بودیم مادر خودم به من گفت یدونه کلید کاش بدین دست من باشه تا وقتی نیستین بیام به خوندن سر بزنم ولی من به مامانم جواب سر بالا دادم چون با خودم فکر کردم شاید همسرم دوست نداشته باشه کلید خونمون رو بدم دست خانوادم

همسرم هم فوری رفته بود یه دسته کلید درست کرده بود داده بود بهش بدون اینکه اصلا به من بگه.چند روز بعد همسرم بهم گفت که این کارو کرده و من دلخوری کردم که نباید اینکارو میکرد چون من احساس خوبی ندارم کلید خونم دست کسِ دیگه ای باشه و همونطور که من به خاطر تو کلید به خانوادم نداده بودم انتظار دارم توام منو درک کنی،این کلیدی که دست مادرشوهرم بود خوب باز نمیکرد و مادرشوهرم داده بود که همسرم ببره کلیدساز درست کنه بده بهش،ولی همسرم چون من دلخور بودم هی تعلل کرده بود،انگار مادرشوهرم حدس زده که دوست نداریم کلید بدیم بهش(شاید هم همسرم چیزی از دهنش دراونده)به همسرم گفته بوده که من خونتون نمیام و فلان و ناراحتی کرده بوده انگار پیش برادر شوهرم هم دلخوری کرده بوده که اینا چرا کلید نمیدن مگه من قراره برم خونشون چیکار کنم،

دیروز دوباره همسرم بدون اینکه به من بگه کلید رو داده به برادرشوهر که بده به مادرشوهرم  و امروز اینو به من گف،من هم با دلخوری فقط همین جمله رو گفتم که نظر من برات مهم نبوده که رفتی دوباره کلید دادی بهشون دیگه الان چیکار کنم

و یه دعوای بزرگ شروع شد بین منو همسرم،همش میگه این دلیل نشد که تو دوست نداری کلید بدیم بهشون یه دلیل درست حسابی بیار لابد فکر میکنی قراره قایمکی بیاد خونه جادو جمبل بیاره و فلان،بهش گفتم به جز این موضوع که نظر من تو این تصمیم مهم نبوده موضوع دیگه اینه که تو اصلا قبلش چرا با من مشورت نمیکنی هم بار اول هم بار دوم،میگه من حق تصمیم برا زندگیم ندارم؟من گفتم زندگی مشترکه باید دوتامون برا یه تصمیم راضی باشیم پس اونوقت از نظر تو من حق تصمیم برا زندگیمون ندارم،

دوست داشتم بدون دلخوری همسرم تصمیم منو هم درک کنه نمیخواستم چیز بدی درمورد مادرش بگم و گارد بگیره و بین منو همسرم اختلاف پیش بیاد،ولی درنهایت یه دعوایِ گنده شد و خیلی بد شد،الانم گفته مادرم فهمیده یه مشکلی هست که کلید رو نداده بودیم بهش و منم میخوام برم کلیدو از مادرم بگیرم و قطع رابطه کنم باهشون

دلیل اش اینه که:اگه شما دوتاتون هم سرکار بودین و یه مدرکی لازم داشتین من برم بیارم براتون بفرستم،دیروز هم که همسر حواس پرتِ من وقتی من شهر خودمون بودم کلیدو جاگذاشتع تو خونه و در بسته شده مجبور شده کلید ساز بیاره درو باز کنه برا همین یه دلیل بزرگ پیدا کرده که هر سری نمیتونم برم کلید ساز بیارم

همون اولش هم که قرار بود بیایم این شهر اولش گفت نزدیک مامانم اینا خونه بگیریم من مخالف کردم،و جای دورتر گرفتیم،ولی قول داده بود که مادرش اهل دخالت و اینا نیست،و الان هنوز ده روز نشده اومدیم شهرشون که این بساط شروع شده

من میگم اگه مادرش قصد بدی نداشت همون اول که متوجه شد ما دو دلیم کلید بدیم بهش یا نه ،باید کلا منصرف میشد و دلش نباید میخواست دلخوری درست کنه و باید خودش کنار میکشیو و حرفشو پا پیش نمیکشید،نه اینکه هی ناراحتی کنه که چرا کلید نمیدن،نظر من درسته یا دارم بدبین ام؟

به من اصلا نگفته بود که،من دیروز خونه مادرم تو شهر دیگه بودم همسرم تو خونه خودمون دیروز همه این اتفاقا افتاده تصمیم گرفته اجرایی کرده حالا امروز که اومده بود دنبال من منو ببره خونمون تو راه گفت

آخه من اصلا حس خوبی بهشون ندارم میدونم امکان داره بیاد سرک بکشه نمیگم قراره جادو جمبل کنه ولی دوست ندارم کس حس کنه صاحب خونمون که بتونه بیاد