مادر و پدر عزیزم
ما هیچوقت شبیه بقیه نشدیم لذت شبیه بقیه بودن را کمتر کسی درک میکند
هیچ وقت با هم سر سفره نخندیدیم
هیچوقت با هم مسافرت خوب نرفتیم
هیچوقت با شادی به مهمانی نرفتیم
هیچوقت با هم خوب نبودیم
شاید نصفه های خانواده ی ما در جهانی دیگر خانواده ای کامل تشکیل دهد
شاید در جهانی دیگر با هم تقدیری دیگر نوشتیم
شاید برای گذراندن تعطیلات به پیک نیک رفتیم
شاید هم برای دیدن دریای شمال چمدان بستیم
یا برای گرمای خورشید جنوب دویدیم
شاید برای لمس عشق دستانی دیگر اجاره کردیم
شاید دیگر قربانی تقدیر نبودیم
شاید به جای صدای دادمان صدای خنده ی مان اوج گرفت
ولی اکنون که جسم سرد و سنگین هیولای افسرده ی درونم را حمل میکنم دیگر نمیتوانم بخندم
دیگر نمیتوانم شاد باشم
مادر و پدر عزیزم در قلب من دیگر جای احساس دیگری وجود ندارد اما من شما را بدون داشتن قلب تا ابد دوستتان دارم
