مثلا چند ماه جوری رفتار میکنه که تو دلم میگم طفلک چقدر دوستت داره،کادوهای بی مناسبت،لباس خریدن،پول خرج کردن،خوراکی خریدن،یهو فکر میکنه دشمنشم کتکم میزنه،البته دو سال بود کتکم نزده بود قسم خورده بود نزنه دیشب زد.
یا انقدر حرصم میده تا بیماریم عود کنه،مشکل قلبی دارم تو بیمارستان گریه میکنه که من سگتم اگه تو بمیری نابود میشم.
دوباره و دوباره این اتفاقا تکرار میشه و معتقده مشکل روحی روانی نداره.
خب نرمال نیست ببرش پیش روانپزشک اینا علائم یه فرد با اختلال روانیه
مردا همه شون روانی و خلن
با این تفاسیر احتمالا دوقطبیه
والا این نوسانات خلقی نشانه از یا اختلال دوقطبیه یا بای پولار
منم جایی ندارم برم یه مادر داشتم که اونم خدا نخواست کنارم بمونه،وقتایی که بد میشه اصلا به این فکر نمیکنه من بی کس و تنهام،تو سن کم خودم مامانمو خاک کردم،به این فکر نمیکنه بچمو سقط کردم،به این فکر نمیکنه آخرین بار دکتر گفته بود احتمال سکته خیلی بالاست مواظب قلبت باش.
شوهر خاله ی من هم اینجوریه اونا تا پای طلاق هم رفتن دم محضر افتاد به گریه و گ.ه خوردن اما هنوز همون خودشه البته ایشو این دوسال اخیر اینطوری شدن اونم تیروئدشو دراوردن و دکتر گفت عادیه شاید شوهر شما هم بیماری ویزی داشته باشه شایدم از روی عادته
ایشون اصلا طبیعی نیست اما با خودش فکر میکنه خب بی مناسبتی همه کار انجام بدم منو میبخشه و تحمل میکنه عوضش سیلی و کتک و اینا هم بجاش مشاوره ببریدش ...
