من یه دختر۱۵ساله دارم که اصلا با مادرش کنار نمیاد و سر کوچکترین مسعله ناراحت میشه وشروع به گریه کردن میکننه خیلی زودرنجه خودخوری زیاد میکنه رابطش بامن خیلی خوبه هر چی باهاش صحبت میکنم فایده نداره خودش رو نابود کرده ازبس سر چیزای الکی گریه میکنه مادرش نمیتونه بگه بالا چشمت ابرو تو این شرایط اقتصادی بد سعی کردیم تا حد توان واسش کم نذاریم یه داداش داره که یک سال ازش بزرگتره اون اصلا اینجوری نیس ولی دخترم نمیدونم واسه چی اخلاقش اینجوریه خاهشن اگ کسی تجربه ای داره کمک کنه ممنون میشم شرایط که بخام الان ببرم تراپی رو ندارم بازم از کسایی که راهنمایی میکنن تشکر میکنم
بنظر محبت میخواد تا امکانات مخبت مادر
مال سن و بلوغه هرکس ی جوری بروز میده یکی با پرخاشگری یکی با گریه و زودرنجی یکم باهاش راه بیاید بهش توجه کنید محبت کنید کمبودی احساس نکنه تو این سن حساس چند سال دیگه خوب میشه( خودم ۱۸ سالمه البته بیشتر از دیدگاه خودم گفتم تا مادر)
من خودمم دختر دارم رابطه باپدر عالی ولی مادر ها نسبت به پدر بیشتر گیرمیدن مثلا درس بخون لباساتو جمع کن گوشی نگیر فلان لباس نپوش وقتی بابچم اینجورحرف میزدم نق نوق میکرد داد دعوا ولجبازی بعدها بامشاور حرف زدم‌گفت تو خودتو تغییربده زمانی ک بامحبت میگفتم لیندا جون مامان بیا مثلا فلان کار کنیم درس بخونیم بچم اخلاقش کلا عوض میشد منظور اینه توجه لازم داره نمیخواد کادو گران بخری هرروز بوس وبغل کنید حرفایی بزنید که بفهمه براتون مهمه
سلام. من تا حدودی همین و سال دخترتون هستم نمیدونم جوابم ممکنه کمک کننده باشه یا نه.
اول این که احساس میکنم برای سن نوجوانی طبیعی هست و روزهایی هم به دلیل تغییرات بدنی‌ش این اتفاق می‌افته.
دوم این که هر انسان و هر جنسیتی متفاوته و امیدوارم با پسرتون در زندگی مقایسه نکرده باشید.
سوم یه بخشی به دلیل تجربیات ناخوشایند ممکنه باشه که تو مدرسه یا خانواده در گذشته تجربه کرده باشه و الان یادآوریش باعث ناراحت شدنش بشه.
چهارم این که اگر تمرکزش روی یک چیز خاصی مثل درس خوندن باشه و این رو از مادرشون برای مثال، بیشتر دریافت کنند که درس بخون هم درس خوندن براشون خسته کننده میشه و هم در نهایت در مقایسه با هم‌کلاسی‌ها و دوستانش که هنر و مهارتی به غیر از درس خوندن دارن باعث سرخوردگی‌ش میشه.
در نهایت هر انسانی در هر سنی به خصوص دختر نوجوان نیازمند دوست داشته شدن هست و نیاز داره دوست داشته شدن رو بشنوه. لطفاً قدردان کارهای خوبش باشید، به عقایدش احترام بذارید، ذوقش رو کور نکنید، اجازه بدید خیال‌پردازی کنه و دوست داشتنتون رو بیان کنید.
ممنون ولی هم من هم مادرش با محبت کلامی باهاش برخورد میکنیم سر هر موضوعی ولی به مادرش جواب میده ودعوا داره ولی با من نه هر چی ازش بخام با احترام برام انجام میده ولی مامانش میگه فک میکنه من هووشم که اینجور برخورد میکنه موندیم اصلا
ممنون بابت راهنماییت ولی منو مادرش همه تلاشمون همینه مقایسه ک اصلا برا درس خوندن هم اینقدر درس میخونه که ما با اصرار میگیم یکم به خودت استراحت بده جز شاگردای زرنگ کلاس معدلش ۱۸ونیم شده بود اینقدر گریه کرد و عذر خاهی ک نتونستم ۲۰ بشم در صورتی ک همیشه بهش گفتیم تو تلاشتو میکنی هر نمره ای که بیاری واسه ما با ارزشه اینقدر باهاش حرف زدم تا قبول کرد که معدلش خوبه و حرص نخورد دیگه ما اصلا ب درسش فشار نیاوردم که اینجور واکنش نشون داد
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
27 ثانیه پیش
28 ثانیه پیش
29 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
