بخدا از دستشون خسته شدم بابام یه حرفایی میزنه که هیچکس به دخترش نمیگه
مامانم هم اصلا انگار نه انگار نه محبتی نه ....
همش کارش همینه میخانه بلند میشه غذا میپزه میره تو گوشی دوباره میخانه احساس میکنم از دست کارای بابام افسرده شده چون کم اذیتش نکرده چند بار هم یادمه وقتی بچه بودم بابام مامانمو کلی میزد
چون بابام نتونست با اتفاقای گذشته و خانوادش کنار بیاد سر ماها خالی میکنه
واقعا خسته شدم 😭😭😭
بهش میگم برو مشاور ولی ....
می خوابه اشتباه تایپ شد
چرا با مامانت صحبت نمکنی
فکر میکنی همه زندگی مثل رمان و فیلمه؟
منم بابام حرفای سنگین میزنه بهم
کلا چیزی به نام محبت بین بابا و مامانم ندیدم
اما تو باید انقد رشد عقلی داشته باشی که به جای اینکه این چیزا برات تبدیل به عقده بشن و وقتی هم بزرگ شدی عقده هاتو پشت نقاب (مشکلات کودکی، ریشه در کودکی) قایم کنی، به جای اینکارا از رفتاراشون درس بگیری، یادت باشه مسیر زندگی تو با پدر مادرت یکی نیس، باید پیشرفت کنی، تا به یه جایی برسی که ادمی بیاد تو زندگیت که همه این کمبود های الانت رو جبران کنه، یعنی باید تو به دنیا نشون بدی که لایق محبت و عشق و توجه هستی، نه اینکه هی این چیزا رو برای خودت تبدیل به ضعف کنی و یه هویتی برا خودت بسازی که آره من لایق محبت و توجه نیستم
اره به نظر خودم هم همینطوره
ولی قبول داری محبت شوهر یا هرکس دیگه جای محبت مادرو نمیگیره البته منظورم این نیست که دیگه همچی تموم شده
من خودم میرم کلاس های مختلف درسامم خوبه رشته ای که دوست داشتمو رفتم و سعی میکنم اخلاق خوبی رو داشته باشم و لی هرچند وقت یه بار دلم میگیره 🥲🥹🥹🥹🥹
نمیدونم چرا ؟
