یه سوالی هست که همیشه از همه میپرسم الان میخوام شماها هم جواب بدین
ایمان رو توی چی میبینین؟رفاه؟نماز؟قران؟انسانیت؟
من که میگم خدا یعنی پاک بودن خدا یعنی انسان بودن خدا یعنی وجودیت یعنی اینکه ما هستیم زنده ایم ما همه چیز و در عین حال هیچ چیز هستیم.
نظر شما چیه؟
ایمان مثل یه سرویس کامله نمیشه جدا جدا هر کدومو اسم ببریم
ایمان توی شرافت و مردم داری و انسانیت و گذشت و مردم داری میبینم و بس
حالا دین طرف هرچی میخواد باشه
مثلا بگی من خوش اخلاقم ولی عیبی نداره اگه نماز نخونم این شکلی درست نیس
دل صاف و خیال راحت بابت حضور خدا تو زندگی،نترس بودن برابر بنده هاش و ترس مقابل خودش درسته؟
ایمان در تعبد هست. ممکنه مثل خوارج بسیار نماز بخونی ولی خون امام زمان ات را هم بریزی.
ممکنه مثل یکسری مادرشوهرها، نماز و مسجد و ... ولی به عروس ات ظلم کنی.
ایمان یعنی بنده خدا بودن در همه ابعاد زندگی، نه انتخاب سلیقه ای
ترس انواع داره، وقتی معرفت به خدا(اون هم به لطف خود خداوند) در آدمی پیدا بشه، اتفاقا دائما در ترس این هستی که نکند در طاعت او نباشم.
مثل اینکه شما مواظب هستید کاری نکنید که پدر و مادرتون ناراحت بشند، این نوع ترس هست. نه اینکه پدرت ترسناکه، از شدت علاقه به پدرت نمی خواهی کاری کنی ، خاطرش مکدر بشه.
من اسم اینو ترس نمیزارم احترام میزارم
مثلا ماها بچه بودیم بهمون گفتن از خدا بترسیم البته نه خیلی نسل ما قبل تر از ماها منظورم هست بچه اون کلمه ترس توی ذهنش میرسه شما به اون درک رسیدین که ترس نوعی عشق هست اما خیلی ها بهش نمیرسن
پس بجای اون کلمه بهتره بگیم احترام عشق دوست داشتن
آدم به پدرش احترام میزاره و سعی میکنه ناراحتش نکنه چون دوستش داره
درست می گید، اسم دقیق اش خشیت الهی هست.
یعنی بیم و ترس از خودم با آگاهی از عظمت خداوند.
ببین وقتی کسی تو مسیر بندگی بیفته خدا خودش دائما ازش دستگیری میکنه و به معرفت اش اضافه می کنه.
تا جایی که مثل پیامبر اکرم ص، استغفار می کردند، نه اینکه گناه کار باشند، از معرفت ای که به خداوند داشتند.
من هم نظرم با شما هست، همه چیز زیر بناش عشق و محبت هست، البته محبت همراه با عمل.
در آیه ای از قرآن هست:
اگر می گویید من را دوست دارید، من خداوند و پیغمبر ص را اطاعت کنید.
وقتی که عاشق عملی خدا بشی، همه کارهات را از سر محبت به خداوند میکنی، مثلا بچه ات را برای رضای خدا دوست داری نه برای دل خودت.
خونه و تحصیلات و ... همه چیز را از سر عشقی که به خداوند داری دوست داری.
