من به فلسفه علاقه دارم مخصوصا فلسفه دین یعنی دوست دارم بدونم پشتوانه عقلی افراد متدین یا حتی خداناباور چیه ؟
اما خیلیا میگن که ته فلسفه بریدن از همه چیز و رسیدن به پوچیه اینطوری که تو هر چی توش جلو میری بیشتر گیج میشی و به احساس ناتوانی از فهمیدن چیستی جهان میرسی
من وحشت دارم از اینکه اینجوری بشم و به این نقطه برسم به نظر شما این عقیده درسته ؟ نظر شما چیه ؟
